Op 13 juli 2015 is Noor overleden. We hebben haar buiten dood gevonden nadat Raya ons alarmeerde met een lange schreeuw. Er was geen enkele indicatie dat ze ziek was. Ze heeft die hele dag nog gespeeld en was vrolijk. We hebben geen sectie op haar lichaam laten verrichten. De doodsoorzaak is dus onbekend en een groot raadsel.
On 13 July 2015 Noor has passed away. We found her dead body outside after Raya alerted us with a long scream. There was no indication that she was ill. She has played the whole day and was happy. We have performed no section on her body. The cause of death is unknown and a mystery.
Noor, mijn allerliefste Noortje, soms vroeg ik me af of je een hond was of een menselijke ziel in het lichaam van een hond. Je was de liefde van mijn leven. Je was mijn soulmate. Ik zal mij altijd je mooie glimlach herinneren, die je ook gebruikte wanneer je iets had gedaan dat misschien niet helemaal de bedoeling was. De twinkeling in je ogen, je zwaaiende staart. Je had de gave om mensen naar je te laten kijken en een glimlach op hun gezicht te toveren. Je hebt de harten van zoveel mensen geraakt.
Maar je kon ook zo koppig zijn als een ezel met een vastberaden blik in een bokkige snoet als je het op jouw manier wilde doen. Het maakte me altijd aan het lachen, nooit boos en dan gaf je je maar weer gewonnen voor je mama. En dan kreeg ik direct weer die glimlach van je.
Ik heb nog nooit zo’n intense hond ontmoet. Je gaf liefde bijna zoals een menselijk wezen. De manier waarop je knuffelde en kuste was zo intens. Je wilde echt contact te maken. Je kon mijn gezicht zo indringend observeren voordat je me dan kuste. Als je knuffelde dan duwde je altijd zo hard met je hoofd tegen me aan alsof je in me wilde kruipen. Voor jou bestond er geen aandachtsloos geaai.
Je hebt je leven ten volle geleefd . Misschien heb je je leven wel op een dubbele snelheid geleefd.
Je geest was altijd aan het werk. Je wilde alles zien, alles horen en vooral alles begrijpen. Je was de grootste natuurlijke leidster die mogelijk is. Waar je ging, zagen we als het ware elke hond voor je buigen. Maar zonder agressie of dominantie was je de meest stabiele, zachte en rustige heerser. Je hebt onze kleine Raya zo veel geleerd. Ze was je grote vriendin. Je was de beste pleegmoeder voor haar, consequent maar zacht. Je accepteerde alles van haar. Behalve als ze je eten wilden hebben. De eerste rit naar Zwitserland, toen je niet langer meer alleen was op de achterbank, heb je 800 km lang gehijgd en ongemakkelijk gezeten, want Raya lag zo veel in de weg. Maar je zou haar nooit wegduwen. Je gaf haar wat ze nodig had, zelfs als het nog zo ongemakkelijk voor je was. En deze houding ten opzichte van Raya bleef zo tot het einde.
Ik heb je dag in dag uit verteld wat je voor mij betekende. Ik heb heel bewust genoten van elke minuut met jou. Hoewel ik je vrouwtje was en jij me op die manier ook zag, heb ik toch altijd gevoeld dat jij en ik naast elkaar stonden in elke situatie. Je gaf zoveel van jezelf dat ik daar voor de rest van mijn leven mee door kan.
Maar nu nog niet. We missen je zo verschrikkelijk. Je hebt ons leven voor altijd veranderd.
Rust Zacht, mijn mooie ongelooflijk grote persoonlijkheid. Mijn voor altijd grote liefde, Noortje.
**
Noor, my dearest dearest Noortje, sometimes I wondered if you were a dog or a human soul in a dog’s body. You were the love of my life. You were my soulmate. I will always remember your beautiful smile which you also used when you did something that might not have been exactly what was expected. The twinkle in your eyes, the waving tail. You had the ability to make people stare at you and smile where ever you went. You have touched so many people’s hearts.
But also that donkey like stubborn face and posture if you wanted to have it your way. It always made me laugh, never angry and then you gave in to your mommy. And again that smile.
I have never ever met such an intense dog. You loved almost like a human being. The way that you cuddled and kissed was so intense. You wanted to make real genuine contact. You could observe my face so full of interest and then kiss me. If you cuddled you pushed so hard as if you wanted to climb into me. And you did not except a less attentional cuddle. With you there was no thoughtless petting.
You have lived your live to the fullest. Maybe you have lived your life in a double speed.
Your mind was always working. You wanted to see, hear and especially understand everything. You were the greatest Alpha dog possible. Where ever you went, every dog would bow for you. You were at the same time the most stable, gentle and calm ruler. You have taught our little Raya so much. She was your big friend. You were the best foster mom possible firm but gentle. You accepted everything from her. Except if she wanted your food. The first ride to Switzerland where you were no longer alone on the back seat, you have been panting and be uncomfortable 800 km long, because Raya was so much in your way. But you would never push her away. You gave her what she needed even if it was uncomfortable for you and this attitude towards Raya stayed till the very end.
I have told you day in and day out what you meant to me. I have very conscious and deliberate enjoyed every minute with you. Although I was your pack leader and you accepted me like that I have always felt that you and I stood side by side in every situation. You gave so much in your life that I can live on that for the rest of my life.
But not yet. We all miss you so very much. You have changed our lives for ever.
Rest In Peace my beautiful unbelievable grand personality. My forever love, Noortje.