Ik ben een heel slim meisje. Ik ben zo slim dat ik precies weet wat ik wel en niet mag, zonder dat baasje en vrouwtje dat ooit hebben hoeven zeggen. Ze krijgen daar ook geen kans voor want ik doe alles wat niet mag uitsluitend als zij er niet bij zijn. Zo weten ze al jaren dat ik op de tafel spring als zij niet thuis zijn maar daar is alleen indirect bewijs van. Tot voor kort. Want toen had ik even niet in de gaten dat vrouwtje in de stoel zat met haar iPad. Toen hoorden wij iets buiten. Noor ging blaffen en ik vloog van de bank, sprong (echt waar!) vanaf twee meter afstand als een sprinkhaan op die tafel. Het was in een seconde gebeurt. Vrouwtje legde snel het bewijs vast met haar iPad.
Maar nu heb ik ze weer een tijdje om de tuin kunnen leiden met iets anders. Want als Noor gaat zwemmen, dan moet ik soms alleen thuis blijven. En dat vind ik verschrikkelijk! Het is al een paar keer voorgekomen dat bij thuiskomst bleek dat vrouwtje de slaapkamerdeur niet goed had dichtgedaan. Dom vrouwtje! Dan ga ik met mijn speelgoed op bed liggen. Soms laat ik het bewijs daarvan wel achter. Maar dan moet vrouwtje maar niet zo dom zijn om die deur niet goed dicht te doen. Totdat baasje eens ging bedenken dat vrouwtje toevallig de deur nooit dicht doet als ik alleen thuis ben. En nooit als Noor ook thuis is. Hmmmmm. De laatste keer was zelfs de (en suite) badkamerdeur open en had ik daar ook wat rond gerommeld. Toen bedacht vrouwtje dat nog nooit een hond tegen de badkamerdeur gesprongen is. Dus ze pakte haar detective spullen en ging eens kijken. En er blijken inderdaad een paar kleine krasjes bij de klink van de badkamer te zitten. En nu hebben ze dus het grote vermoeden dat ik deuren open maak. Maar dan alleen als ik alleen thuis ben. Want nog nooit heb ik laten zien dat ik dit kan en dat wil ik graag zo houden.
I am a very smart girl. I am so smart that I know exactly what I can do and what is not allowed, without mom and dad ever having to tell me that. They never get that chance, because I do everything which is not allowed, only when they are not around. They know for years that I jump on the table when they are not at home, but there is only circumstantial evidence. Until recently. Because for a moment I did not realize that mommy was sitting in the chair with her iPad. Then we heard something outside. Noor was barking and I flew off the couch, jumped (really!) from two meters away on that table like a grasshopper. It was done in a second. Mommy quickly secured the evidence with her iPad.
But now I have fooled them again with something else for a while. Because if Noor goes swimming, I sometimes have to stay home alone. And I find that terrible! It happened a few times that on returning home mommy found that she did not shut the bedroom door properly. Stupid mommy! Then I lie down on the bed with my toys. Sometimes I leave the proof behind. But that is mommy’s fault to be so stupid to not close the door properly. Until daddy started thinking that mommy coincidentally always doesn’t close the door properly when I’m home alone. And never when Noor is at home too. Hmmmmm. The last time even the (en suite) bathroom door was open and I had also fiddled around a bit there. Then mommy figured that never had a dog jump up against the bathroom door. So she took her detective kit and went for a search. And indeed there are a few small scratches at the latch of the bathroom door. And now they have great suspicion that I do open doors. But only when I’m home alone. Because never I showed that I can do that, and I want to keep it like that.